Voordat ik jullie de komende tijd ga voorzien van artikelen over hardlopen en alles wat daarmee te maken heeft, is het natuurlijk wel netjes om mezelf even voor te stellen. Dan hebben jullie in ieder geval een beetje een idee wie de persoon achter dit blog is. Je zult hier namelijk minimaal twee artikelen per dag kunnen lezen die door mij geschreven zijn.
Ik ben Marit Wichers en ik ben 22 (bijna 23) jaar geleden geboren in Deventer. Daar heb ik ongeveer acht jaar gewoond en vervolgens ben ik met mijn ouders, broer en zus naar Diepenveen verhuisd. Waarschijnlijk hebben de meesten van jullie geen idee waar dat dorp ligt, maar dat vergeef ik jullie. Diepenveen is een dorp dat tussen Deventer en Olst ligt. En mocht je je nu afvragen waar Olst ligt dan moet je Google maar even raadplegen.
Goed, Ik woon dus nog steeds bij mijn ouders maar ik ben wel op zoek naar een appartement in Deventer. Om mijn eigen stekkie straks te kunnen betalen, ben ik bezig met het opzetten van een ‘carrière’ (dat klinkt meteen wel heel groots) als freelance journalist. Ik heb journalistiek gestudeerd op het Windesheim in Zwolle en tijdens mijn opleiding kwam ik erachter dat ik schrijven leuk vind, maar het moet wel afwissel
end blijven. Ik ben in augustus afgestudeerd en vrij kort daarna heb ik besloten dat ik voor verschillende opdrachtgevers wil schrijven. Op die manier kan ik in verschillende onderwerpen duiken en blijft mijn werk spannend. Gelukkig heb ik veel interesses dus ik kan vol vertrouwen beginnen met bouwen aan een loopbaan als succesvolle freelance journalist.
Één van die interesses is hardlopen. Dat had ik trouwens een paar jaar geleden niet kunnen bedenken, want toen kwam ik de straat nog niet eens uit. Ok, dat is misschien wat overdreven maar mijn conditie was niet al te best. Ik heb dan wel vanaf van mijn zesde tot mijn twintigste gevolleybald, mijn duurconditie is al die jaren nogal onderbelicht gebleven. Bij volleybal moet je het toch voornamelijk hebben van de sprintjes.
Anderhalf jaar geleden besloot ik naast mijn volleybaltrainingen te beginnen met hardlopen, om op die manier duurconditie op te bouwen. Met de welbekende Belgische Evy Gruyaert op mijn Ipod werkte ik braaf twee of drie keer per week mijn trainingen af. Op een gegeven moment merkte ik dat mijn conditie met sprongen vooruit ging en ik begon het lopen steeds leuker te vinden. Tot een paar jaar geleden vond ik het eerlijk gezegd nogal een domme bezigheid. Ik kon me niet voorstellen dat je voor je plezier een half uur, of nog erger, een uur alleen maar kon rennen. Zonder doel voor ogen een beetje rondjes rennen, leek mij een onzinnige bezigheid. Het blijkt maar weer dat de uitspraak never say never niet voor niets bestaat, want nu doe ik er zelf net zo hard aan mee. En met trots.
Ik loop nu twee keer per week bij Daventria, de atletiekvereniging in Deventer, een rondje door het bos of door de stad. Daarnaast probeer ik er nog één keer per week zelf op uit te gaan, helaas wil dat door blessureleed niet altijd lukken. Maar dat is een ander verhaal waar ik later nog op terugkom. Ik heb er in ieder geval een nieuwe hobby bij en ik wil mijn loopavonturen graag met jullie delen.
Ik ben natuurlijk niet van plan om jullie te overspoelen met mijn eigen hardloopverhalen. Je kunt ook op hardlopen.blog terecht voor artikelen over gadgets, onderzoeken, boeken, films, kleding, schoenen, (gezond) eten & drinken en workouts. Alle artikelen hebben natuurlijk wel te maken met mijn, en waarschijnlijk ook met jullie, favoriete sport: hardlopen. Ik ben heel erg benieuwd naar jullie opmerkingen. Heb je een goed idee voor een artikel en/of wil je graag over een bepaald (hardloop)onderwerp meer lezen? Schroom niet een laat een reactie achter.
Ik hoop jullie hier regelmatig te treffen!
Lees ook:Het leed dat blessure heet Part I
Lees ook:Voorbereiding op de IJsselloop 2014
Lees ook:Verover de straten in bijzondere hardloopleggings van B-Skinz
Lees ook:Afkicken van suiker met behulp van ’100% suikervrij in 30 dagen’
Lees ook:Het leed dat blessure heet Part III