Zondagmiddag was het geweldig weer en daarom moest ik er even uit om een rondje te lopen. Het zonnetje scheen, de lucht was strakblauw en daarom was het natuurlijk spitsuur in en rond het bos. Wandelaars, spelende kinderen en mountainbikers hadden het bos met zijn allen bezet. Daar had ik even niet bij stilgestaan. Dom, maar normaal gesproken zoek ik de rustige momenten uit. Ik houd namelijk niet van drukte als ik loop, want dan moet ‘moet’ je gezellig doen. En ik kwam gisteren tot de conclusie dat ik eigenlijk gewoon een vet asociale hardloper ben. Omdat:
-ik (meestal) niet vriendelijk terug groet als mensen bij gedag zeggen. Als ik dat doe, blijf ik bezig en kom ik zuurstof tekort. Af en toe kan er nog weleens een knikje vanaf. Als je geluk hebt.
-ik over het algemeen helemaal niet bezig ben met de mensen om mij heen. Ik doe mijn muziek in, verstand op nul en lopen maar.
-ik gewoon liever niet aan de kant ga voor mensen. Dan moet ik namelijk mijn tempo aanpassen en misschien zelfs wel stoppen. Maar maak je geen zorgen, uiteindelijk pas ik me natuurlijk wel aan. Ik wil ook geen ongelukken of andere ellende veroorzaken.
-ik chagrijnig kijk als ik loop. Pure concentratie, maar dat snappen veel mensen waarschijnlijk niet. Dus bij dezen: ik ben best aardig en absoluut niet zo zuur als mijn gezichtsuitdrukking doet vermoeden;).
-ik nog chagrijniger ga kijken als ik me moet aanpassen aan andere weggebruikers. Of als anderen ervan uigaan dat ik toch wel aan de kant ga. Dit is eigenlijk een combinatie van de vorige twee punten.
-ik meestal oogcontact ontwijk. Daar heb ik dan gewoon geen zin in. Ik ben bezig met presteren en niet met socializen.
-ik nog wel eens tegen mezelf kan vloeken als het niet gaat, zoals ik wil dat het gaat. Niet heel hard, maar het kan er wat vreemd uitzien voor toevallige passanten.
-ik een beetje kribbig wordt als wandelaars mij bestuderen alsof ze een marsmannetje zien. Ja, ik krijg een hoofd als een tomaat als ik me inspan, zweet, en mijn ademhaling is inderdaad goed hoorbaar. Dus. Dat hoort erbij als je sport, mensen.
Oh nee, volgens mij heb ik mezelf verraden en houd ik me toch meer met andere mensen bezig dan goed voor me is;).
Dit is wel een vrij ernstig rijtje als ik het zo teruglees. Maar schik niet, volgens mij valt het in de praktijk nog best mee. En ik bijt niet.
Lees ook:Grappige of rare opmerkingen die tegen hardlopers worden gemaakt
Lees ook:Heb je geen zin om te lopen? Gebruik dan in ieder geval geen slecht excuus
Lees ook:Waarom is hardlopen nu eigenlijk zo leuk?
Lees ook:De gedachten van een hardloper
Lees ook:Hardlopen op een lege maag